Yayın esnasında sağ üst köşeden skor olmasa da dakika almak için kafamı çevirebildiğimde zaman 12:55 idi. Ardışık kornerler, pozisyonlar, kanat bindirmeleri, ara paslar, derin toplar, uzun aktarımlar, arka direğe kesmeler…
O zaman diliminde Trabzonspor 6-0’a ulaşsa oynanan dominant futbol sebebiyle eminim ki Sivassporlular bile üzülmezdi. Hatta dilim 61. dakikayı kapsasa tribündeki konfeti gösterisinin unutulması ihtimali yüksektir.
Ligin ilk yarısında oyanan maçta ilk on birde yer alan oyunculardan 8 tanesi yine bordo-mavi formayla maçın başında sahaya çıkarken 4 tane de Sivassporlu'nun eş durumda olduğunu belirterek detaylara geçelim.
Ömer Aysan ve Serkan ile birlikte sağ tarafa duble yol döşenirken ikilinin işini kolaylaştıranlar ihaleye girmeyen Nabil Taider ve en iyi sözcüklerimle formsuz Ferhat idi. Trabzonsporlu ikilinin bindirmeleriyle abandone olan Ferhat Bıkmaz’ın Karadeniz basıncında vurgun yemesi Umut Bulut golüyle başladı. Golden önceki hata fitilini ateşleyen Abdurrahman Dereli’yi unutursak Ferhat Bıkmaz’a haksızlık ederiz. 20. dakikada kafa topunu garip bir şekilde savuşturan ve van Heerden’in pasını yumuşatamayan Dereli de en az Bıkmaz kadar hatalıdır. Trabzonspor Ş.Güneş öncesinde de ilk golleri en erken bulan takım olsa da Şenol Güneş ile bu ortalamanın 5 dakika daha geriye çekildiğini belirtmiştik ve deprem düdüğü çaldığında Trabzonspor dalgasının kıyıya yine zamanında vurduğunu söyleyebiliriz. 28. dakikada, Muhsin Ertuğral’ın Nabil’i oyundan alması da geç kalmış doğru kararlar sınıfına katılabilir ama hocanın unuttuğu bir şey daha vardı ki o da Ferhat Bıkmaz’ın aşırı dağılmış hali idi. Muhsin Eruğral “Şimdi, Agbetu yardım eder de toparlarız” demiştir muhakkak ama Ferhat’ın ceza sahası içinde topu kaptırması ve de üstüne üstlük topu yeniden ayağına geçirmek için anlamsız faulüyle gelen Colman’ın penaltı golü huzurumuza henüz 30. dakikada yıkılmış Sivasspor’u getirdi. Bundan sonraki 4-5 dakika iki takım da orta sahayı boşlayıp beşer oyuncularını karşılıklı olarak ceza sahaları önlerinde paylaştırdılar. Sivasspor’un golünde ise organize ataktan bahsetmekten söz etmemiz mümkün değildir. Golün basit analizini yapalım. Sivasspor Trabzonspor’un sol kanadından köşe atışı kazanır. O sırada dikkatimi çeken şey ise Cale’nin sol ayaklı olmasından mütevellit Trabzon kalesinin sağ tarafını korumak için konumlanmasıdır. Arka direği de kontrol etmeyen bir oyuncuyu kanadından almak, ani bir topla sol dibinize rahatça inen Erman Kılıç’tan size gol olarak geri döner.
İkinci yarıda Colman çıkana kadar sıkıcı bir oyun izledik. Sivasspor, Kamanan’ın sürekli geriye gelerek pozisyon yaratma isteği, Agbetu’nun sol kanatı işlevli hale getirmesi ve biraz da Erman Kılıç bencilliğiyle 20-25 dakika Trabzonspor’dan daha etkin gözüktü. Özellikle oyuncu değişimindeki tercihiyle Şenol Güneş’i tebrik etmek gerekiyor. İkinci yarıda sürekli biçimde olasılıkları hesaplamakta yavaş davranan Engin Baytar’ın oyunda kalmamasını bekliyordum ama içimden de “Baytar’ı çıkartırsa korkak yaftası yer” cümlesini geçirmedim değil. (Ülkenin futbol algısı bu olunca rakiplerine koz vermemesi nedeniyle zorunlu bir teşekkürdür.) Colman’ı çıkartıp Ceyhun Gülselam’ı sahaya alması Selçuk İnan’ın Sivasspor ceza sahası çevresinde rahatça dolaşabilmesinin önünü açtı. Bununla birlikte Selçuk’un Umut’un ikinci golündeki yardımı da Güneş’in değişiminin kreması oldu. Maçın birçok adamı seçilebilir ama oyum hem Egemen’i toparlaması hem de en azından bu maçta ileriye çıkarak göğün mutlak hâkimi olan Giray Kaçar’a gidecektir.
Muhsin Ertuğral ve Şenol Güneş ülkenin iki yüz akı ve maç esnasında epeyce çarpıştılar. Şenol Güneş daha geç gelmesine rağmen takımını Ertuğral’dan daha iyi tanıyor. Ertuğral ise sağ beke Uğur Kavuk’u yerleştirir sol beke de asi Hayrettin’i affederse çok rahatlıkla ligde kalacaktır.
76. dakikadaki Alanzinho'nun topuk pasına ise gerçek üstü diyorum. Hem gereksizlik hem de yüksek beceri açısından...
altta:Trabzonlu Şirinler
O zaman diliminde Trabzonspor 6-0’a ulaşsa oynanan dominant futbol sebebiyle eminim ki Sivassporlular bile üzülmezdi. Hatta dilim 61. dakikayı kapsasa tribündeki konfeti gösterisinin unutulması ihtimali yüksektir.
Ligin ilk yarısında oyanan maçta ilk on birde yer alan oyunculardan 8 tanesi yine bordo-mavi formayla maçın başında sahaya çıkarken 4 tane de Sivassporlu'nun eş durumda olduğunu belirterek detaylara geçelim.
Ömer Aysan ve Serkan ile birlikte sağ tarafa duble yol döşenirken ikilinin işini kolaylaştıranlar ihaleye girmeyen Nabil Taider ve en iyi sözcüklerimle formsuz Ferhat idi. Trabzonsporlu ikilinin bindirmeleriyle abandone olan Ferhat Bıkmaz’ın Karadeniz basıncında vurgun yemesi Umut Bulut golüyle başladı. Golden önceki hata fitilini ateşleyen Abdurrahman Dereli’yi unutursak Ferhat Bıkmaz’a haksızlık ederiz. 20. dakikada kafa topunu garip bir şekilde savuşturan ve van Heerden’in pasını yumuşatamayan Dereli de en az Bıkmaz kadar hatalıdır. Trabzonspor Ş.Güneş öncesinde de ilk golleri en erken bulan takım olsa da Şenol Güneş ile bu ortalamanın 5 dakika daha geriye çekildiğini belirtmiştik ve deprem düdüğü çaldığında Trabzonspor dalgasının kıyıya yine zamanında vurduğunu söyleyebiliriz. 28. dakikada, Muhsin Ertuğral’ın Nabil’i oyundan alması da geç kalmış doğru kararlar sınıfına katılabilir ama hocanın unuttuğu bir şey daha vardı ki o da Ferhat Bıkmaz’ın aşırı dağılmış hali idi. Muhsin Eruğral “Şimdi, Agbetu yardım eder de toparlarız” demiştir muhakkak ama Ferhat’ın ceza sahası içinde topu kaptırması ve de üstüne üstlük topu yeniden ayağına geçirmek için anlamsız faulüyle gelen Colman’ın penaltı golü huzurumuza henüz 30. dakikada yıkılmış Sivasspor’u getirdi. Bundan sonraki 4-5 dakika iki takım da orta sahayı boşlayıp beşer oyuncularını karşılıklı olarak ceza sahaları önlerinde paylaştırdılar. Sivasspor’un golünde ise organize ataktan bahsetmekten söz etmemiz mümkün değildir. Golün basit analizini yapalım. Sivasspor Trabzonspor’un sol kanadından köşe atışı kazanır. O sırada dikkatimi çeken şey ise Cale’nin sol ayaklı olmasından mütevellit Trabzon kalesinin sağ tarafını korumak için konumlanmasıdır. Arka direği de kontrol etmeyen bir oyuncuyu kanadından almak, ani bir topla sol dibinize rahatça inen Erman Kılıç’tan size gol olarak geri döner.
İkinci yarıda Colman çıkana kadar sıkıcı bir oyun izledik. Sivasspor, Kamanan’ın sürekli geriye gelerek pozisyon yaratma isteği, Agbetu’nun sol kanatı işlevli hale getirmesi ve biraz da Erman Kılıç bencilliğiyle 20-25 dakika Trabzonspor’dan daha etkin gözüktü. Özellikle oyuncu değişimindeki tercihiyle Şenol Güneş’i tebrik etmek gerekiyor. İkinci yarıda sürekli biçimde olasılıkları hesaplamakta yavaş davranan Engin Baytar’ın oyunda kalmamasını bekliyordum ama içimden de “Baytar’ı çıkartırsa korkak yaftası yer” cümlesini geçirmedim değil. (Ülkenin futbol algısı bu olunca rakiplerine koz vermemesi nedeniyle zorunlu bir teşekkürdür.) Colman’ı çıkartıp Ceyhun Gülselam’ı sahaya alması Selçuk İnan’ın Sivasspor ceza sahası çevresinde rahatça dolaşabilmesinin önünü açtı. Bununla birlikte Selçuk’un Umut’un ikinci golündeki yardımı da Güneş’in değişiminin kreması oldu. Maçın birçok adamı seçilebilir ama oyum hem Egemen’i toparlaması hem de en azından bu maçta ileriye çıkarak göğün mutlak hâkimi olan Giray Kaçar’a gidecektir.
Muhsin Ertuğral ve Şenol Güneş ülkenin iki yüz akı ve maç esnasında epeyce çarpıştılar. Şenol Güneş daha geç gelmesine rağmen takımını Ertuğral’dan daha iyi tanıyor. Ertuğral ise sağ beke Uğur Kavuk’u yerleştirir sol beke de asi Hayrettin’i affederse çok rahatlıkla ligde kalacaktır.
76. dakikadaki Alanzinho'nun topuk pasına ise gerçek üstü diyorum. Hem gereksizlik hem de yüksek beceri açısından...
altta:Trabzonlu Şirinler
1 yorum:
Klu Klux Klan'lar gibi olmuşlar resmen :)
Yorum Gönder