13 Haziran 2010 Pazar

13.06.2010 Cezayir-Slovenya


Her maçın zevk potansiyelinin olduğuna inansam da bazen içinize düşen bir sıkıntı 90 dakika boyunca esneme nöbetlerine yol açabiliyor. Bu denli sıkıcı futboldan sonra Dünya Kupası’nda eskisi gibi 24 takımlı sisteme dönülmesi taraftarıyım. O da olmadı başka bir sistem. İki takımdan da tanıdığım 4 tane futbolcu var. Bunlar da Birsa, Handanovic, Ziani ve Abdoun. Hayır, tanımamak benim sorunum da isimlerinin sansızlığını yansıtırcasına oynanan ölçeksiz futbola ne diyelim.
İlk yarıda bol bol uzun top izledik. Avrupa dışı takımlarda klasik haline gelen üçlü savunmaya Cezayir’de de rast geldik. Bu oyunda taş gibi “full back” lazım ve şu ana kadar en iyileri Uruguay’da idi. Bu gerideki üçlüyü çoğunlukla Lacen perdeliyordu. Yebda daha fazla hücumu düşündüğünden! golde Bougherra ile birlikte hataya ortak oldu.
Bir de nedir bu sonradan oyuna girenlerin kart görme isteği. Lodeiro, dün, kırmızıdan kurtulan Carragher bugün de Ghezzal.
Hayatımın en sıkıcı Dünya Kupası olmaya aday(yedincisi). Kalecilerin ifrat ve tefritlerini mi konuşacağız kupa sonunda? Nerede eski golcüler…

Geleneksel elektrik kesintilerimiz başlamıştır. Bir önceki Dünya Kupası'nda bir maçı 3 bölüm halinde izlememe sebep olan zihniyet hiç değişmiyor...

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails